Τη Δευτέρα 14 Οκτωβρίου έφυγε από τη ζωή ο σύντροφος Παναγής Ανανιάδης. Ο Παναγής, γέννημα θρέμμα της οδού Μεσολογγίου όπου ενηλικιώθηκεπολιτικά η “γενιά Γρηγορόπουλου” και της πανκ κουλτούρας της εποχής, εδώ και πάρα πολλά χρόνια βοηθούσε με συνέπεια και όρεξη στη διοργάνωση και το στήσιμο κινηματικών συναυλιών. Μεταξύ αυτών και σχεδόν το σύνολο των Punk live που ανά καιρούς διοργανώσαμε εμείς ως Ταμείο Αλληλεγγύης. Ο Πανάγης όντας ο ίδιος κομμάτι της πανκ αντικουλτουρας, είχε τη δυνατότητα, τη θέληση και πάντα την προθυμία να συμβάλει με αυτό τον τρόπο στη στήριξη του κινήματος αλληλεγγύης.
Έδωσε τη δική του χείρα βοηθείας για την υποστήριξη μιας κουλτούρας αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης, τόσο ζωτικά σημαντικής, όσο και απαραίτητης. Η συνεισφορά του διατηρήθηκε μέσα στα χρόνια σε μια πραγματικότητα όπου το κίνημα αλληλεγγύης αντιμετώπισε πρωτοφανείς δυσκολίες και εμπόδια με το κράτος να επιστρατεύει όλο και πιο έντονα την οικονομική αφαίμαξη του κόσμου του αγώνα ως κατασταλτικό μέσο για τη σταδιακή εξόντωση του ανταγωνιστικού κινήματος.
Όσοι και όσες από εμάς είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε προσωπικά στους δρόμους, στις γειτονιές, σε πορείες, σε lives και εκδηλώσεις, θα κρατάμε στη μνήμη μας για πάντα ζωντανή την αισιοδοξία, το χαμόγελο, το πηγαίο αίσθημα αλληλεγγύης, την ελπίδα, την πίστη, το σεβασμό και όλα τα φωτεινά στοιχεία που είχε προσφέρει απλόχερα στον αγώνα.
Καλή αντάμωση σύντροφε και φίλε.