Των Βέρα Ζαζούλιτς, Όλγα Λιουμπάτοβιτς, Ελισάβετ Κοβάλσκαγια
Εκδόθηκε το 2016 από το Ταμείο Αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστών και αγωνιστριών. (Εξαντλημένο)
“Και να που εκείνη η απομακρυσμένη εικόνα της επανάστασης που μ’ έκανε να βλέπω τον εαυτό μου σαν ένα παιδί, που μπορούσε κι αυτό να ονειρευτεί “δράση”, “επιχειρήσεις”, “έσχατο αγώνα”, “γραμμές που μέσα τους πεθαίνει κανείς για την αγάπη του προς την υπόθεση”.Έμεινα μια ώρα στο κρύο και άδειο γραφείο του και κουλουριασμένη στη γωνία ενός ξύλινου πάγκου, παραδόθηκα σε μαύρες σκέψεις. Με δυσαρεστούσε το να χάσω εκείνη την ελευθερία που είχα ανακτήσει με τόσο ακριβό αντίτιμο και να τη χάσω έτσι τυχαία και, εκτός των άλλων, όχι πάνω στη δράση. Δεν ήθελα να το βάλω κάτω.
Ποτέ στη φυλακή δεν είχα σηκωθεί με την άφιξη ενός μέλους της διοίκησης και δεν σηκώθηκα ούτε μπροστά σ’ αυτόν. Στην εντολή του: “Όρθια!”, απάντησα: “Είμαι εδώ γιατί δεν αναγνωρίζω την κυβέρνησή σας και δεν θα σηκωθώ μπροστά σε έναν εκπρόσωπό της”. (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου).